میزان دسترسی به داروها و تجهیزات اورژانس ضروری در مطب‏های دندانپزشکی در چهار شهر جنوبی ایران (87-1386)

مقدمه: وقوع حوادث اورژانس در مطب‏های دندانپزشکی مسئله‏ای انکارناپذیر می‏باشد و باید برای مقابله با آن آمادگی علمی و عملی کافی را کسب نمود. هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت دارویی و تجهیزاتی مطب‏های دندانپزشکی چهار شهر جنوبی ایران جهت مقابله با چنین وقایعی می‏باشد. مواد و روش‏ها: این مطالعه توصیفی، با استفاده از چک لیست در کل جامعه آماری دندانپزشکان چهار شهر جنوبی کشور در سال 87-1386 انجام شد. روش جمع‏آوری اطلاعات شامل مراجعه به مطب‏ها، مصاحبه با دندانپزشکان و مشاهده کیت اورژانس و تکمیل فرم اطلاعاتی توسط کارشناسان آموزش‏دیده بود. داده‏ها با آزمون‏های پارامتریک t-test و تست های غیرپارامتریک Chi-Square و Fisher’s Exact آنالیز شد. یافته‏ها: در مجموع از بین 126 مطب، 117 مورد در مطالعه شرکت کردند، بنابراین میزان پاسخ‏دهی در مطالعه 9/92% بود. نتایج نشان داد که میانگین سنی دندانپزشکان 6/7±36 سال، میانگین زمان فارغ‏التحصیلی افراد 2/7±4/8 سال و میانگین مدت تاسیس مطب آنها 9/6±6/6 سال بود. 53% از افراد دوره فوریت‏های پزشکی را گذرانده و 3/39% از دندانپزشکان دارای کیت اورژانس بودند، که البته تمامی کیت‏های موجود نیز ناقص بودند. نتیجه گیری:با توجه به عدم وجود کیت اورژانس در بسیاری از موارد و ناقص بودن تمامی کیت‏های موجود بر ضرورت برگزاری دوره فوریت‏های پزشکی برای دندانپزشکان و ارائه واحد درسی مربوطه برای دانشجویان دندانپزشکی تاکید می‏گردد.